Dag 5 Dead Valley

Vandaag rijden we naar Las Vega’s, maar dan moeten we eerst door Dead Valley. Het is een lange dag in de auto, af en toe mogen we even naar buiten voor een uitkijkpunt. De temperatuur start in de morgen met zo’n 30 graden. Mijn jasje heb ik niet meer nodig, hooguit als ik ergens onder een airco sta dat kan wel fris zijn. Toen we het park binnenkwamen was er een duurloop bezig. Blijkbaar zo een extreem evenement want wandelen, laat staan rennen in die hitte, bergje op en bergje af kan niet gezond zijn. Iedere wandelaar/renner had zijn eigen auto begeleiding bij zich en er waren waterpunten. De natuur in Dead Valley is indrukwekkend. Hoge kale bergen in verschillende kleuren en en plotseling ergens in het midden lagen bergen met zand. Net alsof die door iemand zijn neergelegd. In de middag zijn we bij een door Kras aangegeven uitkijkpunt. De temperatuur is dan ondertussen opgelopen tot 50,5 graden met een flink (heet) windje. Je kunt je niet voorstellen hoe warm dat is. Het lijkt een beetje op wandelen in een sauna die verwarmd is tot 70 graden. Maar zweten valt erg mee, het is een hele droge lucht, je moet constant water drinken anders wordt je mond heel snel erg droog. Vanaf dat punt moesten we nog 1,5 km wandelen en dan hadden we een prachtige rotsformatie kunnen zien. Er stond alleen een bordje bij dat ze je afraden om na 10.00 uur a.m. deze wandeling te maken i.v.m. de hitte. Eigenwijs als we zijn wilden we toch wel even voelen of het echt wel te warm was. Ja hoor, dat was zeker het geval. Dead Valley heet niet voor niks zo. Tegen het eind van de rit door Dead Valley kwamen langs een stuk waar het net leek of er een meer was. Is het een fata morgana of is hier echt water. Water kan bijna niet, want de omgeving is dor en droog, die moet dan toch groen zijn?  Auto aan de kant, en toch maar even wandelen door de hitte (nog steeds 50 graden). Alvin op zijn slippertjes, dat werd wel een beetje heet onder zijn voeten, maar het ging goed. Kleine 10 minuten gelopen naar de rand van het “ water” maar het was een opgedroogd zoutveld. Vandaar dat het op een meer lijkt. Er lag echt veel zout op de grond. Je kon het zo oprapen. Heel bijzonder, maar we zijn toch maar weer zo snel mogelijk  naar de  auto gegaan, lekker in de airco. De volgende dag spraken we trouwens een Amerikaan die vertelde dat we geluk hadden gehad dat de car niet oververhit was geraakt in die temperatuur. Dat hebben we dan zeker, want dan heb je geen airco ook meer en er was geen telefoonbereik. Het laatste stuk van de weg leidde ons naar een mooi uitkijkpunt 14% stijging, dat was dus een stijl weggetje. Omdat we zo’n 1700 meter hoog waren gekomen konden wel even buiten zijn. Het was heet met een flinke wind, zo’n 40 graden. We hebben hier een wandelingetje gemaakt over de kam van de berg. Erg mooi, Jamie en Alvin zijn nog een kam verder gelopen, maar Jan en ik hebben toch maar weer de beschutting van de auto gezocht. 
Eind van de middag kwamen we aan in ons hotel in Las Vegas. Nou dit is ook een ervaring op zich, we komen binnen lopen en stappen eigenlijk Holland Casino binnen. Wel een bali waar we onze keycards krijgen voor onze kamers. Wat wel heel vreemd is, is dat we in ieder hotel steeds eerst 1 kamer krijgen. Iedere hotelkamer heeft nl. twee tweepersoonsbedden. Iedere keer zeggen wij weer, we hebben twee kamers, dan moeten ze nog even goed kijken en ja hoor het klopt gelukkig steeds. Eerst even wat eten en dan Las Vegas in, we zijn heel erg benieuwd naar deze stad.