Dag 8 National park Bryce

Vandaag hoeven niet te reizen, we blijven twee nachtjes in Bryce. Het plaatsje Bryce is ontdekt en gesticht door een man die Bryce heet. Bryce liep op een dag met zijn paarden en koeien door de Canyon, toen een van zijn koeien er vandoor ging. Zijn koe rende de vallei in. Bryce reed achter zijn koe aan en ontdekte zo een prachtig stuk natuur wat nog niet eerder ontdekt was. Omdat het in de vallei naast de Canyon zo mooi was besloot Bryce hier zijn boerderij te plaatsen, wat later een mooi toeristisch plaatsje is geworden.

 Wat gaan we doen, je kan hier uit zoveel activiteiten kiezen. De temperatuur is hier prettig, 28 graden, dat komt omdat we op een hoogte van 2500 m. zitten. Jan en Alvin gaan mountainbiken en Jamie en ik wagen het erop om een paardrijtocht te maken. We kiezen voor een tocht in de Bryce (Red) Canyon. Deze Canyon staat bekend om de meest kleurrijke rotsformaties ter wereld in de vorm van torens, ontstaan door erosie. Deze torens lijken wel een beetje op de zandtorentjes die Jamie vroeger maakte met modder en zeepsop. De rotsen in Bryce Canyon worden ook wel ‘hoodoos’ genoemd en zijn gekleurd in rood, bruin en geel. Dit komt door de vele mineralen die de rotsen bevatten. 

De jongens vertrekken al eerder, ze maken ook een tocht naar de Red Canyon. Drie uur lang fietsen ze, het is wel zwaar stijgen en dalen. En ook de billen zijn niet gewend aan het smalle zadel. Gevolg..... zadelpijn!
Jamie en ik wachten bij de winkeltjes tot we vertrekken, nog even snel een hotdog met koolsla en wat water inslaan. In het winkeltje scoort Jamie nog even een cowboy hoed, ze ziet eruit als een echte cowgirl. Daarna worden we met een busje naar de Red Canyon gebracht. Onze paarden staan al klaar, wat een bakbeesten zeg, zo groot. Jamie haar paard heet thump, een paard met karakter volgens de cowboy. En ik krijg blue duck, een ervaren, rustig paard voor mama, dacht de cowboy denk ik. Fuck a duck wat een beest, hij is niet eens blauw, stomme naam. Fuck a duck blijft het voor mij, met dank aan Yvonne. Je ziet in de vakantie denk ik ook aan je.
“I Will help you” zegt de cowgirl terwijl ik op moet stappen. Phoe echt niet nodig hoor, als een jonge hinde zet ik mijn voet in de stijgbeugel, houd me vast aan de knop op het zadel en gooi mijn andere been zo in een keer over het paard. Zo, ik zit en ben er niet aan de andere kant weer afgevallen. Even een uitleg van de cowgirl, “als je aan de teugel trekt stopt het paard, als je linksaf wil moet je teugel naar links trekken en als je naar rechts wil naar rechts trekken”. Nou dat wist ik heus wel hoor! Als je wilt dat het paard gaat lopen moet je met je voeten even in zijn zij “schoppen”. “You can bring him to the water so that he can drink a bit” Ok, even met de voeten prikken, geen beweging, nog ff wat harder prikken, nee hoor geen beweging. Ik bedenk me dat ie dan zeker geen dorst heeft en niet naar de waterbak wil. Dan drinkt ie toch niet, eigen keus hoor. Jamie zit ondertussen ook op haar paard en krijgt dezelfde instructie. Ook haar paard beweegt niet, ook geen dorst dus!
Dan op weg, Jamie achter de cowboy en ik daarachter. Zodra de cowboy in beweging komt beginnen onze paarden ook te lopen. Niks eerst schoppen in de zij, hij volgt de leader, ha, ha tot zover de instructie! De tocht was prachtig, de cowboy vertelt heel veel over de omgeving en Jamie hoort hem uit over van alles en nog wat. De paarden lopen over smalle rotsachtige paadjes. Lekker wankel, je daalt moet je naar achteren hangen, dat is makkelijker voor het paard. Wat een gedoe. Naar voren hangen, naar achteren hangen. Oh wat mooi, ff een foto maken met mijn telefoon. Hoe gaat dat met 1 hand, want ik kan mijn paard niet loslaten (had heus wel gekunt hoor, beest luistert toch niet naar mij). Na een tijdje krijg ik de slag te pakken. Heerlijk zo in die canyon met een hoedje van Jamie op mijn hoofd. Ik ben net grootmoe hilbilly met dat hoedje op, maar het kan me niks schelen, ik krijg geen zonnesteek. 
Prachtige omgeving zeg, schitterend zo rijden op het paard in de natuur. Ik voel zomaar een nieuwe hobby opkomen😉. Zadelpijn valt erg mee, maar na drie uur zit je niet heel lekker meer hoor, maar ik klaag niet. Het was HEERLIJK!
‘s Avonds hebben nog een diner gehad met Live Western Music. 
We zitten echt in het “Wilde Westen”.