Onze eerste vrije dag!!!

21 februari 2018 - Diani Beach, Kenia

Jambo allemaal habari, (hoe gaat het)

Wat een fijne dag was het vandaag weer. Het was rond de 33 graden en de eerste echte vrije dag waarin we de hele dag konden doen wat we zelf wilden. Er zijn excursies geregeld en ik heb gekozen om met een klein, gezellig groepje met de boot naar Wasini eiland te gaan. We hebben hier gesnorkeld, en vanuit de boot dolfijnen gezien, helaas hebben we niet met ze gezwommen. We hebben het eiland rondgelopen en lobster gegeten in een heerlijk visrestaurant (nog even en ik droom in het Engels). Het eiland is niet bijzonder. Er wonen 2000 mensen. Er is geen stromend water, geen elektra maar wel wat zonnepanelen. Eigenlijk vind ik het er een rotzooi, vooral op het strand, heel veel plastic flesjes. Eind van de middag heb ik heerlijk wat souvenirs gekocht voor mezelf en anderen. Kortom een heerlijke dag en ik ben weer lekker opgeladen voor morgen. Er zijn zoveel indrukken dat ik het gevoel heb dat ik al heel lang weg ben. Het voelt niet als een week! Terug in het hotel, hebben Erik en ik natuurlijk wel gewerkt aan ons verslag. Iedere dag moeten we een evaluatie maken, zakelijk, zonder emoties. Ha, ha, dat is nog lastig als je vol bent van een succesvolle dag.

Ik lees de reacties van iedereen op mijn blog als ik een nieuwe instuur, de wifi is hier niet geweldig in het hotel. Ik ben blij dat ik jullie op deze manier iets mee kan geven van de ervaringen en belevingen van deze reis. De betrokken reacties raken me echt. Ik begeef me alleen zo actief in een andere wereld, dat ik op niemand reageer, sorry daarvoor. Op deze manier blijf ik in mijn eigen roze wolk en neem alles in me op. De reactie echter van Naima vond ik zo bijzonder, want daarom ben ik hier. Enerzijds om de teachers hier iets mee te geven van active learning, maar ook voor mezelf. En als ik dan lees dat er in ieder geval 1 ouder is, en misschien wel meer, die via mijn verhalen en filmpjes hun kinderen het besef kunnen meegeven dat het in andere landen niet zo goed is als in Nederland, dan ben ik daar heel blij om. Goed gezegd Naima, niet iedereen heeft een fonteintje op het schoolplein. Het is zelfs zo erg dat ze geen fonteintje in het hele dorp hebben, of op school. Ik mag op de scholen, als ik mijn eigen meegebrachte broodjes eet, omdat ik bang ben om last van mijn darmen te krijgen, mijn handen wassen met water uit een jerrycan. Ernaast staat een plastic colaflesje met een gaatje in het dopje, daar mag ik dan een beetje zeep uit halen. Door mijn verwondering, bevlogenheid en enthousiasme voor het T4T programma vergeet ik dit soort belangrijke dingen helemaal te beschrijven. Dus dank je wel voor je reactie. Vandaag heb ik daarom een paar filmpjes gemaakt vanuit de auto. Hierop is te zien hoe de mensen leven, hoe ze wonen. Echt wonen, het zijn geen sloppenwijken, maar ze zijn zo arm, en zo leven ze overal waar ik tot nu toe geweest ben. Vrouwen met watertanks op hun hoofd om thuis een beetje water te hebben. Het maakt het beeld van Kenia wel completer, het is niet alleen onderwijs. Ik zal proberen om de bijzondere dagelijkse dingen ook op te merken en te delen. Morgen wordt er weer gewerkt door ons, er staat een tweede coachingsdag op het programma. Om 7.30 vertrekken we weer naar Kikonenen om een “nieuwe” school te bezoeken waar een (of meerdere) van de deelnemers van de workshop werkt en een les voor ons heeft voorbereid. Tot morgen. Kwaherie, ik wens jullie usiku mwena (goede nacht).

Foto’s

6 Reacties

  1. Lesley Prevost:
    21 februari 2018
    Ik ga al je verhalen straks missen juf jossie! 💙
  2. Berta:
    22 februari 2018
    Ja, heel triest al dat plastic op de stranden. Toen ik jaren geleden in Indonesië was. Begonnen mensen 's morgens links op het strand met het opruimen van het plastic en werkte zo naar rechts toe. En de volgende ochtend konden ze weer opnieuw beginnen omdat het strand dan weer helemaal vol lag ...
  3. Ferdinand:
    22 februari 2018
    Dag Jos,

    Mijn complimenten! Je schrijft mooie en interessante reisverhalen die ik iedere keer weer met heel veel plezier lees. Wat is het contrast toch ontzettend groot! En het is mooi om te lezen, dat jullie workshops en lessen enthousiast worden ontvangen. Ben reuze benieuwd naar de volgende belevenissen.
    Met de hartelijke groeten uit een zonnig, maar koud Amsterdam!
  4. Pam:
    22 februari 2018
    Lieve Jos, leuk om met je mee te lezen hoor en reageren hoeft niet. Dikke kus, genietze van alles.....
  5. Marianne de la Bey:
    22 februari 2018
    Leuk Jos , je verhalen.
    Beetje jaloers ben ik wel. Het lijkt me een onvergetelijke ervaring, en je bent een enorme ervaring rijker.
    Geniet er nog maar even van
  6. Jolanda:
    22 februari 2018
    Hoi Jos, wat een belevenis is deze reis. Genieten hier van je verhalen en de foto’s. Ze zijn soms confronterend om te zien en word je met de neus weer even op de feiten gedrukt, maar ook prachtig om te zien.
    Geniet er nog maar met volle teugen van. 😘